Bevrijdingsfeest 1969

Bevrijdingsfeest 25 oktober 1969

De Duitsers bezetten Nederland,
Onderdrukten ons volk met ijzeren hand.
Maar Schijndel stoorde zich niet aan hun wet,
Daar groeide gestaag 't ondergronds verzet.

Soms werden er 's nachts geallieerde piloten,
Door 't Duitse geschut naar beneden geschoten;
Die werden dan door d'ondergrondse gered,
En weer op het pad van de vrijheid gezet.

Veel mensen waren ook ondergedoken,
Die waren van eten en drinken verstoten;
D'ondergrondse voorzag ook die mensen van bonnen,
Zodat ze in 't leven blijven konnen.

De Joden die werden wreedaardig vervolgd,
D'ondergrondse heeft ook voor die mensen gezorgd;
Zo hebben ze steeds, vijf jaren lang,
Hun best steeds gedaan en ze waren niet bang.

Uit Nijmegen kwam ook een groep eens vandaan,
Eerst zijn ze naar 'n Dintherse boer toe gegaan;
Ze aten eerst flink boeremik daar met ham,
Voordat het karweitje een aanvang nam.

Ze togen naar 't Schijndels distributiekantoor,
En gingen er met alle bonnen vandoor;
Maar helaas, de zaak ging niet zo heel vlot,
Er viel van te voren eerst menig schot.

Het venster van de kamer van mijnheer kapelaan,
Had wel heel gedienstig opengestaan;
Dat was dan een sein dat het veilig was,
Maar toch heeft er nog een agent hen verrast.

De schoten die klonken heel ver in 't rond,
D'agent viel opeens toen languit op de grond;
Ziezo, dachten allen, den dieje is dood,
De weg is nu vrij en de buit die is groot.

Met duizenden bonnen gingen zij er vandoor,
Maar later toen hebben ze toch nog gehoord,
Die agent heeft jullie te grazen genomen,
Hij hield zich maar dood, en hij is zo ontkomen.

Omdat ze zich zo toen eens foppen lieten,
Zei men later nog dikwijls: Jullie kunnen niet schieten;
Maar het plan was gelukt, ook deze keer,
En de onderduikers die aten nu weer.

Zo hebt gij in die bange tijd,
Gevoerd de lange taaie strijd;
Wij bieden onze dank U aan,
Voor alles wat Gij hebt gedaan.