Petrus Verkuijlen (1918 - 1997)

Gouden bruiloft Verkuijlen – Van Roij

Het waren roerige tijden toen Piet Verkuijlen en An van Roij met elkaar in het huwelijk traden. Schijndel was immers nog maar net bevrijd toen zij op 30 november elkaar het jawoord gaven in de Boschwegse parochiekerk. Maar de oorlog was nog lang niet afgelopen voor Piet. Als lid van de Binnenlandse Strijdkrachten maakte hij de opmars van de geallieerden door heel Nederland nog mee voordat hij definitief naar Schijndel kwam.
An, geboren aan de Nieuwe Slender, en Piet, afkomstig uit Heeswijk, hadden elkaar net voor de oorlog leren kennen. Ze weten nog precies waar: bij Caspar Wouters, nu de Schoenexpress, voor de deur. Piet stond daar met een kennis te buurten toen An daar op de fiets voorbijkwam. Het was liefde op het eerste gezicht. Toendertijd werkte Piet nog bij een klompenfabriek int Sint-Oedenrode en An bij Jansen de Wit. De oorlog veranderde veel. Piet kwam terecht bij de Binnenlandse Strijdkrachten (BS) in het najaar van 1944. Daarvoor was hij al actief bij de ondergrondse en de pilotenhulp. “Toen de geallieerden landden bij het Heeswijks kasteel was ik er als eerste bij”, aldus Piet. Hij werd chauffeur bij de BS. Eerst in Veghel, daarna in Breda en later trok hij heel Nederland door. In totaal bleef hij nog twee jaar bij de BS. Tijdens zijn werk maakte hij van alles mee. Een van de opmerkelijkste dingen uit die periode was ongetwijfeld de ontdekking van de wagen van Seyss Inquart. De wagen stond verborgen onder takken en groen bij een garage in Emmen waar Piet aanklopte met panne.
Terug in de burgermaatschappij vond Piet werk bij de Nederlandse Spoorwegen, als chauffeur. Later werkte hij nog bij de busonderneming Vitesse en weer later bij de melkfabriek de Meierij in Veghel.
Lang ook hebben Piet en An op de markt gestaan met kousen en sokken. Aanvankelijk was het meer liefhebberij dan inkomstenbron maar gaandeweg werd het steeds drukker met de auto’s. Dit resulteerde in een garagebedrijf aan de Molendijk dat inmiddels is overgegaan in handen van zoon Peter.
Het gouden paar woont inmiddels weer in de Gasthuisstraat waar het ook al woonde voordat het naar de Molendijk trok. Piet en An, beiden 76, hebben het er goed naar hun zin al moest An aanvankelijk weer wat wennen. Zij miste er in het begin de ruimte en vrijheid die zij had op de Molendijk.
Piet heeft het er druk met zijn bloemen en planten. Die zijn zijn lust en zijn leven. Hij experimenteert met allerlei exotische planten en vertelt vol trots over de sinaasappels die hij in zijn kas heeft.
Woensdag 30 november 1994 viert het paar de gouden bruiloft met een H. Mis om 14.00 uur in de Boschwegse parochiekerk en een groot feest met de drie kinderen, de zeven kleinkinderen en overige familie, vrienden en bekenden.

Bronnen, noten en/of referenties