Egidius van Liempd (1913 - 2000)

Gouden bruiloft Van Liempd – Van der Schoot

Vijftig jaar geleden trouwden zij in de Servatiuskerk aan de Markt. Daar vierden zij ook hun zilveren en robijnen huwelijksfeest. En op woensdag 20 juli 1994 maken Dies van Liempd (80) en zijn vrouw Anneke van der Schoot (72) weer de gang naar de Servatiuskerk, dan voor hun gouden bruiloft. Deze eucharistievering is om 14.30 uur.
Dies en Anneke hebben elkaar leren kennen bij Jansen de Wit. “Ik heb er ruim 45 jaar gewerkt” aldus Dies. “Ik heb zowat alle afdelingen gehad, behalve de garage”. Na zoveel jaren is Dies nog altijd vol lof over het bedrijf en hij betreurt het dat het uiteindelijk volledig uit Schijndel is verdwenen.
Anneke had het er minder naar de zin. Zij kwam uit Boxtel in Schijndel werken maar het werk in de fabriek lag haar niet.
Na hun trouwen gingen Dies en Anneke wonen in een huis van Jansen de Wit aan de Korte Heikantstraat. Al snel moesten zij alles daar achter laten. Zes weken lang moesten zij op de vlucht voor het oorlogsgeweld. Toen zij terugkwamen troffen zij hun huis in grote wanorde aan. Maar uiteindelijk kwam alles weer goed. Tien jaar bleven zij nog in de Korte Heikantstraat wonen. In 1954, bij het grote feest van Jansen de Wit, kregen zij te horen dat hun woning weg moest vanwege de uitbreiding van de fabriek. In de Deken Baekersstraat kregen zij een nieuwe woning, waar ze nu nog steeds wonen.
Dies houdt er nog wat beestjes en Anneke houdt er de tuin bij. Tuinieren, kaarten en breien zijn haar hobby’s. “Voor de vijftien kleinkinderen heb ik al heel wat afgebreid toen die nog klein waren”, aldus Anneke.
Dies heeft naast zijn diertjes nog een hobby: handelen. In 1958 heeft hij zich laten inschrijven als handelaar in textiel. Jarenlang bracht hij kousen, sokken, overhemden en overalls aan de man. En nog steeds levert hij die als de mensen er hem naar vragen. “Iedereen kent mij als het kousenmenneke, zo vertelt hij, met plezier terugdenkend aan die activiteit. “Handel is het mooiste wat je kunt doen”, vindt hij nog steeds. “Er is geen plaats waar ze ooit hebben gezegd dat ik niet meer terug hoefde te komen", aldus een trotse Dies. En terwijl Dies het druk had met zijn werk bij Jansen de Wit en zijn kousenhandel, had Anneke haar handen vol aan haar gezin van zeven kinderen. “Toen had je nog geen volautomatische wasmachines, alles moest nog met de hand, daar kwam een hoop bij kijken”. Ook weet zij nog goed hoe zij soms met haar kinderen en nog wat kleintjes uit de buurt op de fiets naar de Eerdse Bergen ging. “En als we dan ’s avonds terugkwamen zette ik ze allemaal in een flinke teil water. Want zwart als ze dan waren!”
Met de bruiloft zullen weer de nodige herinneringen aan vroeger worden opgehaald. Het feest is woensdagavond bij de Driesprong in Eerde.

Bronnen, noten en/of referenties