U kunt ons steunen door lid van de Heemkundekring Schijndel te worden. Iedere dinsdagochtend zijn wij tussen 10 en 12 uur in de heemkamer: Cultureel Centrum 't Spectrum, Steeg 9 g, Schijndel. |
Bewerken van Twee rijke curieprelaten
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Deze bewerking kan ongedaan gemaakt worden. Hieronder staat de tekst waarin de wijziging ongedaan is gemaakt. Controleer voor het publiceren of het resultaat gewenst is.
| Huidige versie | Uw tekst | ||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
== '''Twee rijke curieprelaten | == '''Twee rijke curieprelaten''' == | ||
Willem van Enckenvoirt ( Mierlo 1464 - Rome 1534 ) is nog steeds de enige Noord-Brabantse kardinaal. Hij was tussen 1502 en zijn dood in 1534 de ( afwezige ) pastoor van Schijndel. Ook was hij bisschop van Utrecht. Hij bekleedde als rijke prelaat een aanzienlijke post in de curie van Rome. Niettemin zag hij blijkbaar kans om bouwpastoor te zijn voor de herbouw van de middeleeuwse kerk te Schijndel ( 1523-1527 ). Uit hun boek “De [[Servatiuskerk]] te Schijndel" van [[Henk Beijers]] en Dick Zweers valt op te maken dat deze middeleeuwse kerk in 1512 na een inval van de Geldersen in brand was gestoken. Willem van Enckenvoirt bemiddelde in een aflaat voor de wederopbouw van de kerk. Er was in Rome blijkbaar contact tussen Van Enckenvoirt en een andere hoogwaardigheidsbekleder, een bekend en geleerd tijdgenoot, Franciscus de Busleyden. Deze Franciscus had een glansrijke loopbaan, o.a. als aartsbisschop van Besançon en raadsheer van Philips de Schone en stond, toen hij in 1502 in het Spaanse Toledo stierf, op het punt kardinaal te worden. Hij had ook wat duistere contacten in Schijndel. Mogelijk leidden de ontmoetingen tussen de twee heren tot de schenking door Franciscus van een prachtige kelk aan de kerk van Schijndel. Deze kelk is nog steeds te bewonderen in het museum voor Religieuze Kunst in Uden. Zoals in die kringen gebruikelijk liet Franciscus van Busleyden in de voet van de kelk zijn wapen en zijn naam en aartsbisschoppelijke titel aanbrengen. Met deze schenking leverde hij een bijdrage aan de eredienst, maar ook aan de gedachtenis van zijn naam, hier op aarde, mede tot eeuwig heil in het hiernamaals. | Willem van Enckenvoirt ( Mierlo 1464 - Rome 1534 ) is nog steeds de enige Noord-Brabantse kardinaal. Hij was tussen 1502 en zijn dood in 1534 de ( afwezige ) pastoor van Schijndel. Ook was hij bisschop van Utrecht. Hij bekleedde als rijke prelaat een aanzienlijke post in de curie van Rome. Niettemin zag hij blijkbaar kans om bouwpastoor te zijn voor de herbouw van de middeleeuwse kerk te Schijndel ( 1523-1527 ). Uit hun boek “De [[Servatiuskerk]] te Schijndel" van [[Henk Beijers]] en Dick Zweers valt op te maken dat deze middeleeuwse kerk in 1512 na een inval van de Geldersen in brand was gestoken. Willem van Enckenvoirt bemiddelde in een aflaat voor de wederopbouw van de kerk. Er was in Rome blijkbaar contact tussen Van Enckenvoirt en een andere hoogwaardigheidsbekleder, een bekend en geleerd tijdgenoot, Franciscus de Busleyden. Deze Franciscus had een glansrijke loopbaan, o.a. als aartsbisschop van Besançon en raadsheer van Philips de Schone en stond, toen hij in 1502 in het Spaanse Toledo stierf, op het punt kardinaal te worden. Hij had ook wat duistere contacten in Schijndel. Mogelijk leidden de ontmoetingen tussen de twee heren tot de schenking door Franciscus van een prachtige kelk aan de kerk van Schijndel. Deze kelk is nog steeds te bewonderen in het museum voor Religieuze Kunst in Uden. Zoals in die kringen gebruikelijk liet Franciscus van Busleyden in de voet van de kelk zijn wapen en zijn naam en aartsbisschoppelijke titel aanbrengen. Met deze schenking leverde hij een bijdrage aan de eredienst, maar ook aan de gedachtenis van zijn naam, hier op aarde, mede tot eeuwig heil in het hiernamaals. | ||
[[categorie: Religie]] | [[categorie: Religie]] | ||